Hayat geçkin bir adammışım gibi ellerime davranıyor
üzerime eğiliyor kaldırılacak bir yükmüşüm gibi
'ne olacaksa olsun, kim geçecekse geçsin
sokaklardan'diyemiyorum
kuyulara düşecek olsam annem yakalıyor saçlarımı
bari biraz uzansam ya diyorum,
yatacak yerlerimde direnişler,
saçları güneşli çocuklar,
çocukları güneşli kadınlar..
yorgun bir cuma gibi ağlıyorum,
ağlıyorum bunu kimseler bilmiyor
kimselerin haberi yok uçan kuşlardan
ki zaten
kuşların da haber taşıdığı yok
Hayat beni kalpleri felçli adamlarla karıştırıyor
karıştırsın da ziyanı yok
artık istemem, uzatmasın şarap kadehlerini
karşıma geçip bakmasın bana öyle mahzun
ne de olsa ud bilmez kadınlar gibi ağlıyorum
ağlıyorum,
belleri çarşaflı kızlar nasıl ağlarsa
ağlıyorum
bunca ağlamamışın hatrına
Kayıt Tarihi : 19.6.2017 02:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!