ben ölmüştüm
tüm şehir yaşıyordu
cesedimde.
nefretin dolaysız dışavurumuydu
ilk yıkıcılığı savaşın
bitiminden çok sonraya dek uzanan baş ağrılarım
şimdi öldüm
cesedim mayın tarlası.
tüm aşkları yasakladı
tek cinsiyetli ordular
ki kadınlar yoktu ki zaten
varsa da erkeğe dönüştürülmüştü ruhları
renkleri siyah ve koyu siyahtı.
tanımlanabilen her şeyken nesnesi,
öznesiydi insan
savaşı meşrulaştırmaya dönüştürülmüş
yansıdıkları ve dışladıklarıydı güçleri
sefil, korkak, vahşiydi yüreksiz bedenleri
korkularını hakim kılmaya çalışırken
ben ölmüştüm
tüm şehir yaşıyordu
cesedimde.
tim, manga,bölük, tümen, ordu
alayınız…
siz erkek erkeğe kirletirken
soluduğumuz havayı,
biz yurtsuz akşamlarda sevişiyorduk.
kadınlar vardı dünyamızda sizi de doğurabilen
ne yazık ki…
ben ölmüştüm
tüm şehir yaşıyordu
cesedimde
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız son savaşların insanları yaşayan ölülere döndürdüğü düşüncesindeyim. Özellikle, umutsuz bir gelecek, beklentisiz bir yaşam, baş agrılarımın nedeni olarak ülkemizde yürütülen savaş çıgıtkanlığı ve savaşa yazılan methiyelerdi beni bu şiire iten neden.
Kesinlikle çok güzel dizler. Yaratıcısını tüm kalbimle kutluyorum. yine 10 tam puan.
soluduğumuz havayı,
biz yurtsuz akşamlarda sevişiyorduk.
kadınlar vardı dünyamızda sizi de doğurabilen
ne yazık ki…
çok güzel dizeler neler neler anlatmıyorki
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (11)