Ben Olmayalı Reşadiye Şiiri - Hüseyin Güneş

bu sene rahmet yağmamış memleketime
dolu düşmemiş
toprak örtünmemiş beyaz yorganını
dem'ini bekler buğulu Nisan'ın
avuçlaşır umutlar,
çatlamış tarlalarda yağmur tanelerini

unutmuşum
yitik aşklarımı, çocuksuluğumu
ergenliğimin ilk mısralarını...
hiç kimse ilk aşkı yaşamamış ben olmayalı,
son aşkı da...

bir başka eser rüzgar ben olmayalı
ben olmadan dönmez evlerine göçmen kuşları...

içine atmış yalnızlığını
diktiğim erik ağacı
kelkit çayı sarhoş akar
bir o kıyıya çarpar bir bu kıyıya...

vah vah! artık sırtımı devinemem
çam sakızlı ağaçlara
kokusunu alamam yemişli bostanların
mevsimler tükenmiş Reşadiye'de...
......................................................

benim hasretim tükenmedi daha
varlığım belki yeniden düşer
kır saçlı tepelere...
bekle...