Ben Olmasamda Yaşanabilir

uyan bir sabah erken düşümün ihraç sıcağıyla
çatlak,uçuklamış dudaklarını musluğa daya.
ihanet etme buseme sana çok uzaktan yakaran.
tenime aksın ıslaklığınla o amansız yaran.
korkma henüz gelmedi hazan...

ziyan aşkları öldüreli asırlar oldu.
uğultuları beynimde çığlıkları yalan sevişlerin.
yalan olma.
yazık bu yara
sende bir yara talan olma.
bir zayi maceranın yaşanmamışlığında
elde yok kalan olma.

kan akıtıyorum duvarlardan ömrüme.
sırdaş bir akşamı yazıyorum sana
tırnaklarımın buzlu kırıklarıyla.
ihanet etmiyorum yokluğuna.
kanlarım sitemsiz.
aldırmıyorum yolların uzunluğuna.
mesafeler kifayetsiz.

herhangi bir şehirdeyim şimdi.
adı yok.
içinde sen olmadıktan sonra
öyle bir şehrin ömrümde miadı yok.
miadı, adı, tadı yok...

hani gelsem diyorum yine.
mecburi istikametime.
gelsem...
yok adresi adının.
hem inceliğini bilmiyorum henüz inadının.
gelsem;
belki yine,
köşe kapmaca oynayacağım
yalnızlığımla.
yada,
birdaha başbaşa kalacağım
hasretine batmışlığımla.

neyse geçelim bunları.
onu bir yağmursuz eylül bilir.
birde sen.
bilirsin,
ömrüme hazan ya da eylülsen.

sen.
neyse sen bilirsin....
beni böyle bırak düşünde.
beni böyle bırak hasretinde.
sen yine bir sabah uyan,bir hazan
bir sabah bensizliğin sesiyle.

uyan bir sabah erken düşümün ihraç sıcağıyla
çatlak,uçuklamış dudaklarını musluğa daya.
ihanet etme buseme sana çok uzaktan yakaran.
tenime aksın ıslaklığınla o amansız yaran.

boşver neyse,
biliyoruz ikimizde
ben olmasam bile,olur seni ömrüne kanıyla yazan.
ben olmasam bile,bahtiyar yaşanabilir bir ve
her hazan...