her gidiş
her defasında
katlanarak yaktı canımı
gidenlerin dönüşü olmazdı bilirdim
yinede beklerdim..
şaşılacak,
aptalca bulunacak bir sabırla
sadece beklerdim...
sabredişlerim hiç mükafat bulmadı
dönenler hiçbir zaman
beklenilen olmadı
özlemeye alışınca insan
anlamsızlaşıyor dönüşler bile
aslında anlamlı dönüşte olmuyor hiç
bir kere gitmişliğin teketmişliğin
yarası kapanmıyor
her dönüş kanatıyor acıtıyor
bir öncekinden daha çok
şimdi aptal bekleyişlerime son vermeyi
kalbimi haketmediği kadar kanatmaktan vazgeçmeyi
dönenin bir şans daha haketmediğini
ben artık 'BEN' olmayı öğrendim
Kayıt Tarihi : 28.4.2006 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğba Özgür](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/28/ben-olmak-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!