Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Ölümle, çok yakın bir dostuna kırılmış da.. ama yine de ona olan saygısını koruyarak, 'git buradan, senle artık konuşacak hiç bir şeyim kalmadı, küskünüm sana' dercesine sohbet eder hale büründürmüş bu dizeler şairi. Gece gece gülümsetti beni doğrusu. Yine de biraz sonra açacak elbet o kapıyı... hiç bir gerçek şair en yakın dostunu kapıda fazla bekletmez... gönlüne doğanlar hep onun eseridir zira... ondan esin almıştır çok çok... yaşamayı hem bu denli sevdiren hem de yaşamaktan bu denli koparan yine hep o en dosdoğru dostu olmuştur şairin belki de kim bilir.
bu Cahit Sıtkıdaki ölüm korkusu nedir bu isyan başka bir şiirinde cenneti bir masala benzetmişti...
Ben Ölecek Adam Değilim
Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.
Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Yemişlerine doymadığım ağaçların,
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Farketmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
..........
kapıda umut varsa ölüm bacadan çıkmalı.....
Cahit Sıtkın'nın ölüm korkusu şiirlerinin çoğunun temelinde vardır. Belkide bu korku bu denli şahane şiirlerin ortaya çıkmasında en önemli etkendir.
Ölüm kaygısı karşısında yaşama sevinci ve yaşama tutkusu bir şiirle ancak bu kadar güzel dile getirilebilirdi...
Yaşamaya mecalim kalmadığını hissettiğim zaman bu şiir hep yolumu aydınlatmıştır :) :)
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Farketmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
..........
..Yaşama arzusu çok kuvvetli hissettirmede kendini Güzel şiir........
Doyasıya,yaşamın güzelliklerini fotoğraf makinası titizliğinde çeker gibi ;çocukların hiç ölmeyeceklerine inandıkları bir rüya gibi ;sonsuzluğun dibine kadar yaşamak.....Ahhhh keşke ölüm olmasaydı diyercesine tat alarak yaşamak....
bir gün mutlaka herkes ölecektir...bu bize zor gelse de
...
insanın havayı...suyu....
yeşili......bulutları...
bırakıp gitmek istememesi..
hareket ..yaşam....yaşam kalbin atışı..duyumsamak...
ölüm..hareketsizlik....durağan....
ölüm korkusu.......sonsuzlaşam isteği.....
Bu şiir ile ilgili 59 tane yorum bulunmakta