Ben öleceğim bu akşam Şiiri - Raziye Say ...

Ben öleceğim sanırım bu akşam,
Yatağıma sere serpe uzanacağım.
Başım dik, ellerim yanlarımda duracak,
Usul usul ağlayacağım önce
Ölümün kokusundan iğrenecek varlığım.
Bir ter boşanacak sırtıma ilk önce,
Gözlerime dalgın, içim deniz, ruhum fırtınalı,
Kabuslar çökecek üzerime ince ince.
Bu akşam sonum olacak
Son bakışım.
Güneşin doğuşunu göremeyeceğim bu sefer,
Zifiri karanlık bir tabutta
Sonsuz uykuda dinleneceğim,
Pervasızca.
Ruhum yerinden sökülür gibi, ansızın
Bir acı çöküverecek benliğime
Dişlerim vuracak birbirine o korkudan
"hazırlandın ne yaptın da işte boşu boşuna"
Der gibi,
Üzerime çullanacak.
Kaburgalarıma tüm ağırlığıyla basacak.

Soğukluk ilerlerken yüreğimde usuldan,
Kalbimde kileri ilelebet gömmeye yelteneceğim.
" ne çok şey varmış oysa içimde" diyerek
Zamanında diş bilediklerimi affedeceğim.
Yeri gelince,
Bağışlamaktan korkmayacak yüreğim.
Sevgimde, korkumda, bin türlü zaaflarımda,
Yenik düştüğüm duygularda, yaralarımda
Yokluğunu hissettiğim her bir şeyi
Bir çırpıda,
Görmezden gelerek unutacak canım.
Ayak uçlarımdan başlayacak o serin ürperti
Ta son uzvuma kadar da derin derin.
Bir üşüme gelecek bedenime ansızın.
Affetmeyi de, bağışı da bitirince,
Kinden arınık kalbimle,
Son defa açıp gözlerimi bakacağım.
Ne bir yardım eli,
Ne de ölüm duraklatan engeli olmadan,
İçim kızgın, alev alev yanarken,
Bu akşam öleceğim kimse fark etmeden.