on yaşında bir sevimli çocuk vurdu beni taş ile
kafama geldi taş bir tablo idi son gördüğüm
ben ise daha iki yaşındaydım anne
sen görmedin beni zehirli eti yediğin gün doğdum
ne sevimliydi bana taşı atan çocuk anne
aynı güneşin gökkubbenin altında
soluduğumuz aynı havaydı ve de gördüklerimiz
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki