Ben öldüm anne Şiiri - Hakkı Köse

ben öldüm anne;
vuruldum!
ılık bir eylül sabahı
vurdular beni!
dokuz milimetrelik bir bakıştı
vurdular;
kalbimden
sakınamadım anne, yakın atıştı
ayalanmış fesleğen fışkırdı, sol ventrikülden
geçti anılar, birer birer, el yapımı hayaller, gözlerimin önünden;
kuytularımda sakladığım
saniyeler içinde; düşerken
ortalık kırmızı gülüne döndü
sızan; kızıl duygulardı yere göğsümden
anne, vuruldum ben
kaçınamadım, yakın atıştı,
gözlerinde aşk taşımıştı
ruhum kurtuldu bedenin hapsinden…
iyiyim!
sadece zamanım şaştı
alışmaya çalışıyorum,
merak etme!
yalnız beyaz zambaklar açıyor ruhumda
hem acıda olmuyor burda,
insanın yüreğinde…
artık seninleyim
ne güzel açtılar;
bak,
eflatun güzçiğdemleri kabrimde…

söyle anne neden?
gözlerinden ateş edenler, hep vururlar yüreğinden…