Gölgelerde yaşayan bi adamdım eskiden.
Sevmez,özlemez,görmez,düşünmezdim.
Kendimi güçlü sanar övünürdüm.
Acı çektikçe sertleştim,hissizleştim
Çok dayak yedim , çok alay edildim.
Bu yüzdendi kimsesiz gölgelerle sevişmem.
Gölgeler kadar sessiz,umursamaz ve hiçtim
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta