Yüreği ambar gibiydi
ambarda darılar
darıları yiyen
kuşları vardı
cıvıldaşan
mangal demem beklenirdi ya
mangal da uygun neden olmasın
onca kor
onca kızıl alevler
içine sığdırdığı
o kocaman özlem
bahçeler evler
vefa sevgi adına
ne varsa o mangal yüreğe sığardı
bir küllenip bir alevlenen
bin kez ölüp bin kez dirilen
lok gibi otururdu
içine kalleşlikler.
alev alav yanardı
hiç sönük değildi çırası
şiirle iyiydi arası
ondördünde genç kızlar gibi
yazardı
aşk şiirleri
memnun edemedi kimseleri
badem gözlüydü
saçı sırma
aah o neydi
nasıl bir dilberdi
bir gözü şaşı
hiç büyümezdi
çocuk kaldı hep
garipti
garip şiirleri vardı
kimseyi memnun edemedi ki
ardından konuşurlardı geri ileri
inatçı bir ihtiyardı
tanımadı kimse onu
çok severdi çocukları
lakin sevmezdi aptal yaramazları
temiz zeki afacan
olmalıydı çocuk dediğin
inatçı bir ihtiyar
dı da
munis ve şefkatliydi
yüreği ambar gibiydi
ambarda darıları
darıları yiyip cıvıldaşan
kuşları vardı
gözleribadem
saçı sırma
12/Nisan/2012/Perşembe/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 12.4.2012 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah korusun. Ondan kurtuluş yok ama, Allah gecinden versin. Kutluyorum bu güzel şiir için sizi. Sevgi ve saygılar... Tam puan.
Hepsi de 'O'nu' tanıtmaya yönelik...
Ama şiirin diliyle.
Kutlarım.
Erdemle.
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Apel... Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (5)