Gülüşünü gördüm göreli
kendi kendime "kimin şakasına gülmüş?" diye soruyorum.
Ey güzel gül!
Ya asla gülme ya yalnız benim şakalarım sayesinde gül.
Ben oldukça kıskancım.
Bunu bilmiyor muydun?
Yüzünü gördüm göreli
güneş gibi ışıklığın aklımda kaldı.
Ancak güneş gibi davranıp ışığını her yere hediye verme.
Sadece odamın pencersinden girip benim geceme son ver, bırak kapkaranlıkta başkaları kalsın
Ben oldukça kıskancım.
Bunu bilmiyor muydun?
Gözlerini gördüğümden beri
kendi kendime "kiminle göz göze gelmiş ben hariç?" diye soruyorum.
Ey gözlerim kadar kıymetli sevgilim!
Bırak namertlerin bakmasını güzel gözlerine, toprağın bakmasına bile izin verme.
Ben oldukça kıskancım.
Bunu bilmiyor muydun?
Sesini duydum duyalı
kendi kendime "bu sesi yabancı kulaklar da duymuş mudur?" diye soruyorum.
Ey hayatın gülistan bülbülü!
Benim ufacık bahçesinde odamın penceresi hariç hiç bir yere konma ötüşme.
Ben oldukça kıskancım.
Bunu bilmiyor muydun?
Saçlarını gördüm göreli
rüzgârı rakip olarak görüyorum.
Rüzgârın estikçe zülüflerinin arasına girmesine asla izin verme gül hatırım için!
Sana olan özlem temennilerim için güzel gönlünü incittiysem beni bağışla ey perî peyker
Ben oldukça kıskancım.
Bunu bilmiyor muydun?
Ellerine dokunduğumdan beri
kendi kendime "hangi eller ellerine dokunmuş?" diye soruyorum.
Bırak insanların dokunmasını, ellerine çiçeklerin dokunmasına bile tahammül edemem.
Sana olan kırılgan yakarışlarımın
nedeni bilmek ister ey gözlerimin nuru tahtı sultanım
Çünkü şimdiye kadar âşık olduğum kalbin dahi bilmiyordu
Benim oldukça kıskanç sana vurgun bir âşık olduğumu Bilmiyordu
21.01.2022
Konya
Kayıt Tarihi : 21.1.2022 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşıktan maşuğa bir dertleşme.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!