Ey fâni sevgili!
Aşkı ile ey yandığım,
Ne var külün ben olayım;
Bakışına hep kandığım,
Ne var kulun ben olayım..
Geçer mi ki sensiz yıllar?
Seni söyler duy fasıllar,
Mecnûn ettin bil akıllar,
Ne var delin ben olayım..
Aşkın ateş bense kordum,
Her rüyâmı sana yordum,
Papatyadan seni sordum,
Ne var falın ben olayım..
Nasıl derim gönlüme bez?
Yalnız sana açtım gel gez,
Ezeceksen yârim sen ez,
Ne var yolun ben olayım..
Ölmek gibi bir şey vedâ,
Uğrunda tüm başlar fedâ,
Seni söyler en gür sedâ,
Ne var dilin ben olayım..
Tarsusi’nin yüzü yerde,
Peşin sıra düştü derde,
Yaşamak mı hani nerde?
Ne var ölün ben olayım…
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/22/ben-olayim-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!