Ben Olacaksın Şiiri - Murat Çelenk

İlkler hep başkadır,
İlk dokunuş, ilk göz ağrısı ve ilk pişmanlık
Biliyor musun ilk senin elini tuttum
Gençliğimin o heyecanlı tutkulu döneminde nasıl bir heyecanla tuttum bilemezsin
Gözlerine bakamıyordum sadece o ufak dokunuşla seni hissediyordum
İçim gülüyordu, gözlerim yaşarıyordu, kalbim titriyordu
Aşkla dokunuyordum sana, masum ellerim titriyordu
Tertemiz bir sevgiyle dokunuyordum sana gözlerimi kaçırarak
Biri görecek diye bu anlar uzun sürmezdi
Uzaktan uzaktan bakışırdık ayla güneşin bakışı gibi
Kimse anlamazdı bizi ama biz kimsenin bilmediği dilden konuşurduk
Duyulmaz bir sesle….
Geçen aylar yıllar çok şey çaldı,
Sen bambaşka biri olmuşsun ben bambaşka!
Uzaklaştın gittin hiç umursamadan habersiz ve ansız
Aradan çok uzun yıllar geçti
Kim bilir şimdi nerde ne yapmaktasın
Ne hissediyorsun, beni hatırlıyor musun?
Yoksa anıların arasına gömdün mü beni
Nasıl gömdün bende bileyim belki sızım biraz diner…
Ben seni gömmedim, unutmadım
Saydığım kaldırım taşlarında, gökyüzünde
Uçan kuşta, dinlediğim melodide
Her şeyde biraz sen varsın
Aslında sen varya sen, sen bende varsın
Bir kızım var saçları gözleri bakışları aynı sen
Bir oğlum sinirlenince senin kopyan
Dedim ya bende sen varsın
Vücudum toprak olunca üstümde biten otlarda yine sen olacaksın
Ağacımın yaprağında sen olacaksın
Çektiğim azapta sen olacaksın
Sen BEN OLACAKSIN