Ben Öğretmenken: 15 Örtülü ödenekten pav ...

Ben Öğretmenken: 15
Örtülü ödenekten pavyon safası
FEVZİ GÜNENÇ

Okul müdürümüz yıllık izine çıkmıştı. On yıldır tatil yapamıyordu. Bu hakkıydı artık onun. Yerine yabancı bir yedek müdür göndermişlerdi. Öğretmenlerle pek mesafeliydi yeni müdür.

Onunla iletişim kuran tek öğretmen bendim. Kooparatif gelirlerini her gün öğrencilerden ben teslim alıyordum. Sonra bunları götürüp müdüre teslim ediyordum.

Eski müdür gidince yeni müdüre(!) teslim etmeye başladım kooperatif gelirlerini. Hesabı teslim alırken orgazm oluyormuş gibi iğrenç ışıltılar ayrımsıyordum bakışlarında.

Kimseyle yüz göz olmayan müdür ayın son hafta sonunda bana yılıştı. Müdürlüğünün son günüydü. Pazartesi eski müdürümüz gelecek, o geldiği gibi kaybolacaktı.

“Bu akşam misafirim olur musun? ” diye sordu.
Kim bilir neyin peşindeydim? İlkelerimin dışına çıkarak davetini kabul ettim. O beni önce içkili bir lokantaya götürdü. Burada yedik, içtik. Hesabı dar bütçemden ben karşılamak istedim, kabul etmedi.

“Ne senin maaşın yeder eğlenceye ne benim,” dedi. “Örtülü ödenek karşılayacak bunu.”
Sözlerinden bir şey anlayamamıştım.

Anlayacaktım elbet. Sonuna kadar gitmeye karar verdim. Oradan bir pavyona gittik. Garson koşturup geldi.

“Ooo …. Bey, hoş geldiniz! ..” dedi. Bizi iyi bir masaya oturttuktan sonra, “Yine her zamanki gibi mi? ” diye sordu.

Başını sallayarak onayladı yeni müdürümüz.
Yedik, içtik, sözüm ona müzik dinledik.
“Hanım ister misin? ” diye sordu müdür.

“İstemem, dedim. Bizlere yakışmaz böyle şeyler. Bu sözüme alındı. Somurttu, kendine de konsomatris çağırmadı.

Hesabı yine kendisi ödedi.

Pazartesi okula gelmedi. Yeni müdürümüz devir teslim almak istedi ama adam ortalarda yoktu.
Kooperatif gelirlerinden söz ettim. Sonra içkili lokantadan. Sonra pavyondan…
“Eyvah! ” dedi Müdürüm. “Ne yapacağız şimdi? ”

Yapılacak tek şey vardı. Bir aylık kooperatif gelirini ikimizin maaşıyla karşılamak. Öyle yaptık.
Aramızda böylelerinin de olması öğretmenlikten soğutmuştu beni.
İstifa ettim.