Her sabah
İşaret parmağımın ucunda bir sızı
Beni yıllar öncesine taşır
Öğrencilerimle imece çalışırken
Tuvalet tıkanıklığından kalma
İyileşmiş kıymık yarası
Ağrısı
Anım ve gururum
Ben öğretmenim
Her sabah
Aydınlığı yakalar elim
Sevgi dolu yüreğim
Yüzüm güleç
Kelimeler dolu cebim
Harcamaya zaman kalmaz
Ben öğretmenim.
Her sabah
Sınıf dolusu özelim beklerken
Özelim bende durmaz
Bir tutam sabır
Bir tutam hoş görü
Ruhuma yansır
Özdeşleşir özelim
Ben öğretmenim
Her sabah bir oyunda
Ellerimiz kenetlenir
Bir horonda oynar yüreğim
Sevgi dansındır bizim
Ömrümüzce süren
Ben öğretmenim
Her sabah sınıf kapısından girdiğimde
Karşımda her telden akortsuz orkestra
Hasan mahmur gözlü
Mehmet küskün
Hüseyin aforozcu
Özgür yapışkan
Dudu kazan kaynatır
Anıl amaçsız seyyah
Maestro olmak zorundayım
Elimde sihirli değneğim
Sevgi dolu gözlerim
Hem anneyim, hem baba
Ne anneyim ne de baba
Her şeyim ama öncelikle
Ben öğretmenim
Her sabah başımda aydınlık sevda
Yurdumun her yerinde görevdeyim
Kimi Zap Suyunda
Kimi kar fırtınasında
Kimi terör kurşununda
Kimi soba kıvılcımında
Bedenim
Kimi dağ başı yalnızlıkta
Yılmadım-yılmam ki
Aydınlık gözlerim
Üretken ellerim
Kırılmaz direncim
Sönmeyen ışığım
Ben öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 17.2.2013 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

soz bilip edeni
saygiyla selàmlà kendine egil
ogretmeni surup otmeni bas edeni
tani bil..bil tani..kaçtir dunyanin ekseni
soz bu soz de bizden olsun derken unutmadik aldik musàadeni
yurek yuregi gorur duyar
hem insan eden degil mi ilim bilim sen beni
guz/el/di
TÜM YORUMLAR (2)