Gözlerinde gizemin
Toprak kokan ellerinle
Uyuduğunu gördüm,
Karanlık gecelerde
Kilitliydi umutların
Yok saydım seni
Gördüm kararmış yüreğini
Yalvarıyorum sana bağışla beni
Biliyorum senin için anlamsız
Ne doğan güneş
Ne yağan yağmur
Ne tohum ne toprak
Öksüz sokaklarda
Yaşamak mı? Korkarak
Kinin büyük
Biliyorum sorumlu benim
Ben öğretmenim
Ben varım Ayşe ile Mehmet ile sen de
Ben varım güzele çirkin desen de
Nefesimi ensesinde hissetmeyenler bile
Benimle paylaşacak rüyalarını
Okyanusta bir damla olmanın bedelini
Benden soracak yaşadığınca
Kokarcasına yorgunluğundan
Meydan okurcasına gecenin karanlığına
Elinde ki sustalı bıçağıyla
Tutunduğu tüm uyuşturucu illetinden
Beni sorumlu tutacak
Bir bilmiştin beni
Bir görmüştün güneşle doğduğumu
Ümitlerin kırılganlığında
Bir üşümüştün gecenin ayazında
Bir üşümüştün ki
Hasretin iliklerime işledi benim
Bilmeliydin ki ben öğretmenim
Var olmalarından dolayı
Bana okuyacaklardı minnet türkülerini
Sığmadılarsa kocaman bu dünya ya
Bana kusacaklardır öfkelerini
Sokaklar karartmıştı yüreğini
Bana bakıyordu
Utanç yürüdü yüzüme
Suçunu bildi bedenim
ben
Ben öğretmenim
Kayıt Tarihi : 28.12.2010 08:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünyaya sığdıramadan bir köşeye attığımız çocuklar
TÜM YORUMLAR (57)