Evet, ben öğretmenim; şükür güzel bahtıma
Nice fidanlar diktim, şimdi hepsi bir çınar
Tıpkı ormanlar gibi yayıldı yurt sathına
Bağlarımız yeşerdi çağlayınca her pınar
Diktiğim fidanların sayısını bilemem
Hasret bağrıma siner gözyaşımı silemem
Ayrı düşünce yollar kahkahayla gülemem
Andıkça hep maziyi yürek ateşte yanar
Olmuştur neferlerim cehalet savaşçısı
Barışın mimarıdır ocakların aşçısı
Balı, kaymağı tattı peteğimin işçisi
Acı çalanlar varsa, arılarım bal sunar
Medarı iftihardır öğretmende öğrenci
Doktordur, mühendistir apartmanda öğrenci
İş yerinde, okulda departmanda öğrenci
Yükselince grafik içim huzura kanar
Hayal misin, düş müsün; gerçek misin ey hayat!
Dün yaşanan tazelik, bugünlerde çok bayat
Neşe saçardı bana Ayşe, Ahmet, Nurhayat
Geçmiş düşünce akla, gönül ormanı anar
Kim bilir kim nerede gönüllü olmuş nefer?
İnsanlığın uğruna yarışır Gül, Nilüfer
Açan çiçeklerimde başlayacaktır sefer
Başlamazsa bu sefer âlem bahçıvan kınar
Akıp gitti bir ömür mesleğimin uğrunda
Daha tohum yeşerir toprağımın bağrında
Eşsiz güzel vatanım koştum sana çağrında
Gençte nöbet sırası felek çarkında döner
24.11.2013
Numan AkkoyunluKayıt Tarihi : 1.12.2013 04:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Numan Akkoyunlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/01/ben-ogretmenim-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!