BEN ÖĞRETMENİM
Ateşten su taşıdım zamana,
İklimler ağladı gözlerimden.
Sonsuzluğa saldım köklerimi,
Gelecek uzanan dallarımdan,
Yerin en kurak yerine çiçekler düşürdüm.
Dünya göğün kanatlarında yontarken ıssızlığı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
