Ben Öğretmenim Şiiri - Gönül Karahan

Birinci görevim,
İnsan sevmek,
Yüreğimdeki hoşgörü ve sevgiyi,
Armağan etmek.
Dozu fazla kaçsa da,
Emekler çıkmazdı inan boşa.
Verebileceğim….
Bir avuç sevgi,
Yüzlerdeki gülümseyi sağlamamdı.
Bazen böyle olmuyor.
Denetimin ucu kaçıyor.
Sevgim geri tepiyor.
Paylaşım en büyük mutluluk,

Verilenler acaba yerine ulaşır mı?
Yüzde gülümseme,
Yürekte umut,
Ve tükenmeyen sevgi.
Paylaşım emek ister
Ve de yürek ister.
Sevgi şövalyeleri,
Gün içinde değil,
Gece çalışır.
Gecenin gizemi,
Biraz hayale dalar,
Biraz da sihir..
Ama olamayacak dua.
Yürekte bir umut olarak kalır.