Ben Öğretmenim Şiiri - Sait Özbal

BEN ÖĞRETMENİM

Gezer duygularım her coğrafyada
Hayat bulur kocaman yüreklerde
Harran’da töre değişir
Büyüyünce çocuklarım
Fikri hürdür küçük canlarımın
Geleceğe umut olur bakışları
Anladım ki ben yandıkça
Aydınlığı görüyor akıllar
İsyanım yanlışlara, isyanım karanlığa
Ben öğretmenim

Gezer fikirlerim her coğrafyada
Elbengi (Bağlarbaşı) , Kumdanlı, Kuyucak
Köylerde bir başka çarpar kalbim
Öğrencilerimin üstüne, başına ve gözyaşına
Bir hayal işledim zihinlere
Öğretmen, hemşire, mühendis gerçek olur
Seslenişim doğruluğa, Seslenişim aydınlığa
Ben öğretmenim

Gezer ideallerim her coğrafyada
Kız meslek, Fen Lisesi, Atatürk
Gözlerde kardeşlik halayı
Samimiyet ikliminde ruhlar bir
Acı çekmişim, gülmüşüm ne fark eder
Her zorluğa yeter sevgiler
Ben öğretmenim

Gezer dualarım her coğrafyada
Ben okyanusum, coşarım susuz gönüllere
Kendimi bulurum tebessüm eden simalarda
Çok şey öğrendim on dokuz yılda
Canlarım varsa daha çok yaşarım
Ben öğretmenim
Ben öğretmenim