Ben Öğretmen Olacağım Şiiri - Gizem Pares

Küçük yaşta öğretmen olacağım dedim
Gönül verdim bu mesleğe çocuksu heyecanımla
Tüm oyunlarda elimde bir tebeşir
A-B-C yazdım kaldırım taşlarına
Arkadaşlarım öğrencim oldu
Onlara ders verdim minik yüreğimin
Öğretmen sevgisiyle
Yıllar yılları kovaladı
Ve...ben öğretmen oldum
Bilgi tohumlarından önce
Sevgi tohumlarını ekmekti idealim
Sevgiyi körpe beyinlere işlemek
Ne kadar kolay olacak dedim
İlk hayalkırıklığım böyle başladı birden
Yaşadığım toplum sevgi kelimesini unutmuş
O da nedir ki diyecek hale gelmiş
Sevginin eş anlamlısı şiddet dercesine
Yayın yapıyor tüm tv kanalları
Bunca sevgi yandaşı öğretmenler arasında
Yanlış meslek mi seçtim acaba
Saygıyı kazımak istedim o körpe beyinlere
Saygı kavramını benim yaşadığım şekilde
Heyhat.....
Saygı hakedilen davranışa sunulan değil
Etikete parası olana iş bitirene verilen ödül olmuş
Bir kavram daha şekil değiştirip intihar etmiş
Toplumun başı sağolsun dedim sessizce
Yanlış meslek mi seçtim acaba
Hoşgörü var daha geride üzülme öğretmenim
Diyerek konuştum hep kendi kendimle
Hayret hoşgörüsüzlük bananecilik tahammülsüzlük
Dörtnala koşuyor hoşgörünün olması gereken yerde
Bunları ayıklamak tırmıklamak lazım
Benim kavramlarım daha iyi yeşersin diye
Yanlış meslek mi seçtim acaba
Tüm olumsuzluklara rağmen
Öğrencilerime en iyi şekli ben vereceğim
Bir tutam güzellik bir tutam saygı bir tutam hoşgörü
En önemlisi kocaman bir tutam sevgi katacağım
Onlardan bu duyguları katarak yeni hamur yapacağım
Onlara şekil verip yarını kuracağım
Yıllar sonra eserime gururla bakacağım
Hayır yanlış zamanda
Doğru meslek seçtim ben.