Ben o yıllar. Şiiri - Mehmet Tunçer 1

Ben o yıllar.
Neden bilmem?
Belkide beceremediğimden.
Ne solcu olabildim
Nede sağcı...
Ve onlar her gün, birbirlerinin
Birer, ikişer canlarını alırlarken
Onları tanıdığımdan değil,
Akranım oldukları için
Ağlardım...

Ben o yıllar.
Şimdiki gibi,
Yine bu şehirdeydim
Parklar, bahçeler
Ve bütün sokaklar benimdi.
Avazım çıktığınca,
Çığlık çığlığa bağırırdım
Ne polis sus der
Nede asker karışırdı.
Ve hatta bazen sen bile
Gülümserdin...

Ben o yıllar,
Yani;
Senin olduğun bu şehirde
Orada işte tamda orada
Sana bakardım.
Gözlerin...
Gözlerin ne güzeldi!
Bazen sende bakardın
Ama öylesine.
Olsun derdim bakardın ya!
Bana yeterdi...

Ben o yıllar,
Kocaman bir adam değil.
Senin gibi,
Neden baktığını,
Ne istediğini bilmeyen
Çocuktum işte!
İlk bisikletimi,
İlk avladığım serçe kuşunu,
Babamdan yediğim ilk tokadı
Ve seni!
Unutamadım...