ben o kenti daha çok sevmeliyim
o sisi,buğuyu
o yağmurları;
kasırga yemeli bu bağrımdaki yürek,
o kenti severek nefret etmeliyim.
ben o kenti daha çok sevmeliyim
o devasa korkularını,
gözlerime dolan karanlığını;
parçalanmalıyım avuçlarında
ben o kentten savaşarak almalıyım kendimi.
ben o kenti daha çok sevmeliyim
delhizlerindeki tüm çığlıklarını,
narası şarkım olmalı;
ben o kenti daha çok sevmeliyim
sarsmalı yorgunluğu
sevmeliyim
incitmesin yokluğu.
ben o kenti daha çok sevmeliyim
namussuzlarını,
yosmalarını,
sövgülerini
ben o kentten kendimi kaçırmalıyım.
o kent beynimi dövüyordu
sakladım içime kendimi
sessizliği dövüyordu
sövüyor,izliyordu;
ben o kenti daha çok sevmeliyim
sarsmalı yorgunluğu
sevmeliyim
incitmesin yokluğu.
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!