Ben O Defteri Kapattım Şiiri - Hamit Atay

Ben O Defteri Kapattım

Bir zamanlar sayfalarında umutlar yeşerirdi,
Her satırında sen, her kelimede biz vardık.
Ama şimdi o defter tozlu raflarda,
Anılarla dolu, sessiz ve yalnız.

Kalemim artık yazmaz senin adını,
Mürekkebi kurudu, duygularım gibi.
Her harf, her cümle bir yara şimdi,
İyileşmeyen, ama hatırlanmayan.

Gözlerim aramaz artık seni kalabalıklarda,
Sesin yankılanmaz kulaklarımda.
Kalbim atmaz eskisi gibi hızlı,
Seninle değil, kendimle barışık.

Yollarımız kesişti bir zamanlar,
Aynı hayalleri paylaştık belki de.
Ama şimdi farklı yönlere gidiyoruz,
Senin yolun sana, benimki bana.

Geçmişin yükünü bıraktım geride,
Affettim belki, ama unutmadım.
Her hatıra bir ders, her acı bir öğretmen,
Büyüdüm, olgunlaştım, değiştim.

Artık yeni defterler var önümde,
Boş sayfalar, yazılmayı bekleyen.
Kendi hikâyemi yazıyorum şimdi,
Kendi kelimelerimle, kendi kalemimle.

Seninle olan defteri kapattım,
Ne bir nokta koydum, ne bir ünlem.
Sadece usulca kapattım kapağını,
Ve yeni bir başlangıca merhaba dedim.

Şiir Hamit Atay Kalbinizin Sesi