Ben niye mi öldüm? Şiiri - Şaban Ertuğrul

Bir sabah uyandığında karları yorgan diye büründünmü hiç?
Dağları evin gibi sevip özledinmi hayatında?
Ufuklara bakıp bakıp ta hiç gelmeyecek birisini bekledinmi sen?
Ardına korkuyla baktınmı? gecelerin kör karanlıklarında.
Sen hiç vuruldunmu? bir kahpe kurşunla sırtından.
Izdırabı bilirmisin? Uykusuz geçecek gecelere gebe.
Üşüdünmü? hiç otogar terminallerinde.
Ve Sabahladınmı? Kaldırımların buz gibi koynunda.
Uyudunmu? park bahçelerinin en lüx bank ların da.
Bir köpeğe sarılıp dert yandınmı arkadaş.
Ağladınmı yalnızlığını elleriyin arasına alıp ta
Sen hiç çamurlarla oynayıp ta eylendinmi?
Nasır tuttumu ellerin çatlatan acılarla.
Sordularmı sanada pantalonun neden yamalı diye.
Sen hiç hüzünlü bayramlar geçirdinmi ömründe
Hayallerin oldumu bi karnımı doyurabilsem diye.
Bir lokma ekmek için yalvardınmı? sen
Yandınmı acının en katmerli fırınlarında kor olana dek.
Sen dört duvar nedir bilirmisin.
Vurdunmu başını duvarlara kan akana kadar
Uçurum kenarlarında nöbet tuttunmu ekmek için.
Ve bilirmisin yüreğin her sızladığında.sığınacak bir liman ararsında bulamazsınya işte onun ezikliğini.
Bunları yaşamadıysan şayet sen bilemezsin benim niye öldüğümü ARKADAŞ..