Ben Neymişim! Şiiri - Nurcan Bingöl

Aşka aşık yaşarım
Yaklaşanı yakarım.

Asi şeyin tekiyim
Keçi inadımla istediğimi söke söke alırım.
Serseri mayın gibi; yüreğim
O deli işte benim.

hızı severim limit aşarım
Smart, bmw olsa arabam kanatlanırım.

Asılanı ezerim
Dilimle döverim.
Kıskanç deqilim
Kıskanılmayı seferim.

Deli dolu yaşarım
Boş durana kızarım.

Teckno; trance rnb dinlerim
dans edemeyene gülerim.
Alemde her ortama ayak uydururum
Uymayanıda tivis geçerim.
Kanım kaynar müzik olmazsa olmazım
Kapı tıkırtısına sallanırım.

Delikanlıdır yüreğim ewelallah derim
Egeliyim harmandalı da oynarım.

Bir bakış, bir gülüşümle bile
Çırasını yakarım hani adamın.

Anı yaşarım
Geçmişi çöpe atarım.
Arada bi kurcalarım
Ben yine de yoluma bakarım.

Kendini övene uyuz olurum
Konu ben isem mütevazi değilim.
İçerim güzelleşirim
Dünya güzel, ben güzelim, seseriyim.

Uyku benden uzak dursun
Gece benim mabedim.
Takımım şampiyonsa çıldırırım
Yenildiyse hazmetmeyide bilirim.

Gezerim, tozarım
Nerdeydin diyeni boğmak isterim.
Rahatıma düşkünüm
Sabah uykumu bozana küfrederim.

Alış veriş manyağıyım tüm paramı basarım
Engel olanı ise oyarım.
Sınır tanımam aşarım
Hadsizlere gıcık olurum.

Herşeyi bilirim de;
Uyuzluk olsun diye anlamazlıktan da gelirim.

Yalnızlığımda ağlarım
Dokunmayın gözyaşlarımı ben silerim.

Ben kanatsız bir meleğim
ama kanma; şeytana pabucunu ters giydiririm.

Az melankolik, şiirsel takılsamda
Beni tanıyan bilir, yaşamın en güzel haliyim.

Gülümsediğimde gülleri solduran bEN!
Endamımla yeri göğü inletirim...

Kıskananlar çatlasın bEN böyle bişeyim!