Artvin'den Borçka'ya ta İstanbul'a
Savrulduk dört yana Afkanistan'a
Köhne yürek zor dayanır hicrana
Tuzsuz aşı,yarsız başı ben neylim.
Koca şeher,koca evde ben yalnız Üç çocuk üçüde mühendis oldu.
Bir bacım var oda sormaz hayırsız Yadıma düştükçe gözlerim doldu.
Mal,mülk için savaşanlar sayısız Tahtalı'ya bunlar tek servet oldu.
Mutsuz malı tatsız varı ben neylim. Bilen bilsin,bilmiyeni ben neylim.
Benim dert ortağım sazımdır sazım
Çoğu kez kış oldu baharım yazım.
Müminik kadere inanmak lazım
Tuzsuz aşı,yarsız başı ben neylim.
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)