Benim yeşerttiğim aşkı,
Sen soldurdun ben neyleyim,
Gönlümdeki saray köşkü,
Sen kaldırdın ben neyleyim.
Seni söyleyen dilleri,
Sazımda dertli telleri,
Bahçemde gonca gülleri,
Sen yoldurdun ben neyleyim.
Sana güldüğüm yüzleri,
Dilimde tatlı sözleri,
Aşk ile bakan gözleri,
Sen çaldırdın ben neyleyim.
Onca geçen yıllarımı,
Seni saran kollarımı,
Bu Kanber’in sonlarını,
Sen buldurdun ben neyleyim.
Kanber GÜRBÜZDAL
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta