Benim yeşerttiğim aşkı, Sen soldurdun ben neyleyim, Gönlümdeki saray köşkü, Sen kaldırdın ben neyleyim. Seni söyleyen dilleri, Sazımda dertli telleri, Bahçemde gonca gülleri, Sen yoldurdun ben neyleyim. Sana güldüğüm yüzleri, Dilimde tatlı sözleri, Aşk ile bakan gözleri, Sen çaldırdın ben neyleyim. Onca geçen yıllarımı, Seni saran kollarımı, Bu Kanber’in sonlarını, Sen buldurdun ben neyleyim. Kanber GÜRBÜZDAL
Kanber GürbüzdalKayıt Tarihi : 28.12.2011 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!