Ben Neyleyeyim Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Bir kadınım var, kapattı beni eve
Sanıyor beni, beş yaşında ki bebe
Her gün, lezzetli yemek yapar bana yar
Ben kaldım ona, sonsuza kadar gebe

Evde canım sıkılıyor, ben neyleyim
Kimseyle iki laf, konuşturmaz beni
Hele senin, konuştuğunu göreyim,
Kör bıçakla, öldürürüm diyor seni

Benim gönlümü, zihinden yok sayıyor
Geceleri gelip, yanıma yatmıyor
Soğuk bedenime, sımsıkı sarılıp,
Kanıma, ılıman sıcaklık katmıyor

Bu nedenle gönlüm, fişekliyor beni
Yeni yar bulup, sevindir diye beni
Bu gönlüme, uymaya uyacağım da,
Korkuyorum, yar terk eder diye beni