Ben: masmavi denizlerle çevrili,
Issız-sessiz,yalnız bir adayım.
Kökleri gür, yaprakları yemyeşil,
Çiçekleri çok renkli, ulu bir ağacım.
Ben: içimdeki fırtınada,ceviz kabuğu gibi,
Sürüklenen, dümensiz-kaptansız bir gemiyim.
Dönülmez bir alemin, sonsuz karanlıkların,
Daima raks eden,gönül semazen’iyim.
Ben: göklerde kaybolmuş, bir umut ışığı gibi,
Dünyaya kilitlenmiş, bir gezegen.
İçimdeki depremle, yıkılmış bir virane,
Kendi dünyasında yaşayan, bir divaneyim.
Ben: gönlü sevgiyle dolu, garip bir aşık,
Acılara, ızdırab’a, yalnızlığa alışık.
Daima dost canlısı, düşmanıyla barışık,
Rüyalar aleminde, dertsiz biriyim.
Ben: kendinde ihtilaller yaratan,
Hıçkırığını, kahkahayla kapatan.
Çiçeklerle bezenmiş, sevda bahçesinin bekçisi,
Bütün gönüllerin…AŞK mihrabıyım.
N.Gökhan SONSEL
Nuri Gökhan SonselKayıt Tarihi : 21.3.2006 13:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)