12-02-1965- [email protected]
Hiç kimsenin bilmediği bir yolda yürüyorum. .
Her gördüğüm yüz diğerinin dejavusu...
Yabancısı olduğum bu insanların
beni anlamasını beklemiyorum...
Benim hakkımdaki zanları
olumsuz düşünceleri beni bağlamaz...
Ben kendimi Kal-u beladan tanıyorum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta