Ben tüylerimi ürperten,
Bir soğukta üşüyordum
Ben o soğukta beni ısıtan
Bir çift ele aşık oldum
Ben ormanda beni kör eden
Bir karanlıkta korkuyordum
Ben orada beni aydınlatan
Bir çift göze aşık oldum
Ben yıllardır sulanmamış
Bir kuru ağaca benziyordum
Ben yapraklarımı yeşerten
Bir gülüşe aşık oldum
Ben uçurumun kenarından
Yuvarlanmış düşüyordum
Ben bana kanatlarını veren
Bir meleğe aşık oldum
Ben her günümü bayram eden
Bir anımı bin yıl yapan
Ben beni benden fazla seven
Bir kadına aşık oldum...
Kayıt Tarihi : 7.8.2022 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
7.08.2022 tarihli aşk hatırlatmasıdır. Zira bu sevda kalbe altın harflerle işlenmiş ebedi bir sevdadır.
![Burak Demir 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/07/ben-neye-asik-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!