Ben Neresine Yakışmadım Bu Dünyanın

Yörüngesini terketmiş dünya
Rüzgargülü gibi dönüyor çember
Gölgesine sığındığım her şey yalan
Ben neresindeyim yüzü küflü zamanın

Bütün kentleri haritalara bırakıyorum
Lambalarına deniz suyu döküyorum evlerin
Kapıların yüzünde hüzünden mahşer
Sokaklara taşıyor ateşten kül
Dilimin ucunda bir ısırık izi
Ben neresindeyim ekseni kaymış dünyanın

Şafak sökmeden boyunu ölçüyorum yolların
Kenar süslerini karalıyorum kaldırımların
Yer gök yüz yüze rengi değişiyor sabahların
Makasın ağzında daralıyor zaman
Artık mavisi yırtıktır gökyüzünün
Ben neresine yakışmadım çivisi çıkmış bu dünyanın

Kelime üstünde kelime bırakmıyorum
Yüzü gözü dağılıyor cümlelerin
Anlam küskün, kitaplar öksüz, şiirde var hüzün
Söz desen o çoktan öldü
Delirdi alfabedeki yirmi dokuz harf
Ben neresinde yitirdim sevincimi yanık yüzlü şiirlerin

Bütün meydanları yasaklıyorum
Pencerelere simsiyah perdeler çekiyorum
Artık hükümsüzdür güneş uğradığım kentlerde
Taşı taşa vurdum dağıttım sessizliği
Nafile hiçbir dile sığmadı acılar
Yarına kaç saat var daha yaşanmamış
Bir ben mi çok geldim bu hayata
Bir tek ben mi yenildim zamana