Ben Neredeyim? Şiiri - Fatih Kuşak

Sormayın bana nerde olduğumu
Ben mi?
Sokağa çık bir dilenci gelecek ona sor beni
Belki bir çöplükte belki de zamanın sonsuzluğun da arayıştayım.
Ben ay karanlığında susuz çöllerin en buhran verici sıcaklığında onun resmi ile ferahlıyorum
Kim bilir belki de kendimi aldatıyorum
Aldatılmış duyguları kendime sevgili ediyorum
Senin hasretin ile bir sigara yakıp kalbimin derinliklerinde seninle geçen günlerimi arıyorum
Karanlık sokakların en kuytu çıkmaz sokaklarında geçmişimi arıyor
Sokak lambalarının loş ışıklarında maziye bir an olsun bitmeyen hasret çekiyorum...

Bak yine aynı soru!
Ben gittim sevdalı yürek
Kaf Dağı'nın ardın da yanan kalplerin küllerinin savrulduğu yalnızlığın şehrindeyim
Gri bir dünyadayım, siyah düşlerin varlığın da sorulmayan sorulara cevap arıyorum
Bazen kendimi kaybettiğim de oluyor
Kaybolan benliğimi bulmak için derin bir nefes ile resmine bakıyorum
İşte o an gözlerimden akan yaşlarımda buluyorum hayata küsmüş asi benliğimi
Tutunduğum dalların kırılan yerlerini yüreğim ile sarmalıyorum
Son bir hamle ve kalan cılız kuvvetim ile onlara tutunuyorum
Arama beni bende ki sensizlikte kayboldum
Sorma kimselere ben yalanların varlığın da suçsuzluğumdan kaçıyorum
Artık umutların tükendiği son virajdayım
Hani hislerim de bir yavaşlama yok
İntihar dedikleri bu olsa gerek
Aradığın da bulamazsan eğer, sakın vaz geçme benim gibi
Ben hayatın solmuş renklerindeyim, bazen gri bazen zeytin yeşili, bir bakmışsın karanlığın en koyu olanından çıkmak için beyaz bir zerre arıyor olacağım
Belki de bir gece gökyüzünden kayan bir yıldız olacağım, elini bana doğru uzat beni seni nerde olursa olsun yanıma alacağım
Şimdilik sorma bana nerdeyim
Aslında söylediklerimi de unut ben her an seninleyim
Beni bulmak için sevmen yeter
Bazen de aşk için dökülmüş bir gözyaşın.......