hayat dedikleri güzel bir manzaraydı, oturmuş inceden inceye seyrediyordum.
acılarını tattıkça, tokatını yedikçe biraz daha büyüyordum.
büyüdükçe yeni kışlar aşıyor, yeni baharlar keşfediyordum.
ayazlar çatlatırken ellerimi, taze cemreler üşürken gözlerimde, kırağı yağmalarken içimdeki sevgiyi,
ben delice ağlardım, bu yaşadıklarımı aşk sanırdım.
yaşadıklarımı ;
ben hep yazardım,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta