Hani yaşarken aşağısındaydım dizlerinizin,
Ölünce, yukarısında mıyım omuzlarınızın.
Türlü ifade yüzlerinizde, çeşit çeşit bakışlar,
Manasını okuyamıyorum o gözlerinizin…
Doymazdınız gıybete, ortaya fesat katardınız.
Durmazdınız, küçük çıkarlara beni satardınız.
Ben ki, yine caymamış size yüreğimi vermiştim,
Siz ise, hala onun üstüne toprak atardınız…
Hani ben sağ iken,bakmazdınız gözümün yaşına.
Soruyorum, şimdi ne diye toplandınız başıma.
Kim bilir, belki de sadece usul yerine gelsin,
Belki de maksadınız; seyretmektir mezar taşıma…
Açılsın artık gözleriniz, madem ki ben perdeyim.
Siz rahatlayın artık, toprağın altında, yerdeyim…
Bir ömür ayak altında, bu gün omuzlarınızda,
Cevap verin şu bana, Allah aşkına ben nerdeyim? ...
'Batur Nafiz Tançağlar'
20 Haziran2005-Gültepe
Küçükçekmece / İstanbul
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!