Ben ne zaman seni sorsam kendime...

Dostum Mesut Çavuşoğlu'na)

Ben ne zaman seni sorsam kendime ki
'Bunu sık, sık yaparım'
Şöyle yüzüne!
Utanca bandırılmış bir gülümsemeyle bakıyorum
Oysa ne çok sigara tüketmiştik seninle
Hele küfürlerimiz ooooooy anam oooooooy
Kızların çeyizini donatırdık şiirlerimizle
Sen iyi rakı içerdin benim branşım çaydı
İyi giyinirdin benimki gelişi güzeldi
Her gün tıraş olurdun bende bir tutamdı sakal
Ve ne zaman aynaya baksam
'Birazcık ak düşse' derdim aralarına
Ceplerimizde kuş sesleri
Kimse bilmezdi ama kederimizdi
Kayısı ağaçlarında filizlenen
Hep başka bir bahardı yolunu gözlediğimiz
Beni leylekler getirmiş seni çay kenarında bulmuşlardı
Çokça masal dinlemiştik ama artık karnımız toktu
Asiydik tembel olduğumuzu söyleyende çoktu
Halaya dururduk kimi geceleri bu birileri için tehlikeliydi
Bazen de oturur düşler kurardık hiç utanıp arlanmadan
Dünyanın en güzel kadınıydı koynumuzdaki
Paramız var mıydı yok muydu sormazdı ha-bire şiir
Ben bir kızım olsun isterdim sen n'olursa
Biz ikimiz iki Kızılderili’ydik
Doru kısraklar altımızda omzumuzda mızraklarımız
Bufalo avlıyorduk dağlarda
Henüz beyazlar gelmemişti
Adını bile duymamıştık kredi kartının
Ben ne zaman seni sorsam kendime
'Bir dakikalık saygı duruşuymuş' diyorum
Anısına yapılacak konuşmaların bile olmadığı
Boşuna girme düşlerime bakmıyorum
Sana ne benim eklem ağrılarımdan migrenimden
Çiğ düşmüşmüş kirpiklerime sana ne be
Çek elini bu şiir sana değil
Kimsesiz aşklar yararına
Artık vasiyetime bile yüreğin yetmez
Zaten dokunmanı da istemem kirli ellerinle küllerime
Bırak dedim
Ben kendi kendime kaldırırım naaşımı...

21 Nisan 98 saat 16.23 Ankara