Ben ne zaman seni düşünsem hazanı yaşıyorum bahar mevsimlerinde
Ben ne zaman seni düşünsem gökler ağlıyor
Puslu bir havaya bulanıyor yaşadığım kent
Ben ne zaman seni düşünsem soytarı bir yanlızlık kaplıyor bedenimi
Okyanus mavisi iken,
Karanlık oluveriyor dalgalarında düşüncelerim.
Bir kum tanesi gibi serilip kıyıya rüzgara kapılıp gitmeyi beklerim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta