Ben Ne Zaman Seni Arasam...

Ben ne zaman seni arasam
Benden önce kalkıp gitmişliğini bulurum...
Oysa en güzel yanıdır bir sandelyenin
Saatlerce üstüne oturmuşluğun!
Masalarda kokun kalır, koridorlarda salınışın.
Ve gülüşün yankılandıkça gözlerimde,
Ben seni kapı eşiklerinde bekledikçe,
Sensizlik gelir sevişir benimle...

Ben ne zaman seni arasam
İsminden hüzünlü “gitti” ler bulurum.
Üzülmem,
Seni sensiz beklemek en güzelidir...
Adını assalar kara bulutlara
Şaşırmam,
Aslolan ıslanmaktır ama yine de
Yağmanı beklemek en güzeli...

Ben ne zaman seni arasam
Arkandan el sallayışlar bulurum.
Hiçbir gidiş bu kadar özletmez dönüşünü
Serin gecelerde, en uyuduğum anda
Sokulur, ısıtırsın ya göğsümü
O kabuslardan geriye tebessümler kalır.
Güldükçe, gülüşün gelir aklıma
Ve bilirim;
Hiçbir gülüş bu kadar güzel durmaz dudakta...

Ben ne zaman seni arasam
Sensiz bugünler bulurum.
Sabahları gecede unutmusum cok mu
Ben kendimi sende unutmusum...
Dost görünse de;
Yelkovandır tek düşmanı akrebin
Geçmek bilmez saatler, saniyeler.
Ben ne zaman yarın olsam,
Dünkü sen olurum...

Ben ne zaman seni arasam
Hiçliğin gelir konar omzuma...
Rakı masalarında mezelere karışır yanlızlığım
Gözlerimde yaşlar, hüzünlü şarkılar
Elimde sigaram, küllenen sevdam
Somurtu damlar tabağıma
Yüzümden düşen bin parça
Sana aşıktır...

14-05-2001
İstanbul