Ben Ne Zaman "Sen" Desem

Ben ne zaman "sen" desem

Katran karası gecelerde,

Güneş yüzlü çocuklar güler mısralarıma.

Satır aralarından dağlar dökülür

Ben ne zaman "sen" desem.

Devrik harfler dökmeıye başlar kalem,

Aklım belden aşağı küfürler...

-Ki yasaktır ki ayıp sayılır

Seni aklından aşağı düşünmek...

Çalarak, saklayarak "sen" diyorum

Yüzün Roboski oluyor.

Ahh be kaçakçı kurbanım! ! !

Susmak aklıyor ötelerden öteye

Ben, "sen" diyorum

Susmak düşüyor payıma

Seni anlatıyor tüm acıklı sancımalar

Ve ben hep seni susuyorum dikiş tutmaz satırlara...

Aklıma nakil küfürler taşıyorum

Ve üstelik böylesine sen doluyken

Senli yanım ağrıyor

Tüm çocuklar cesetlerini kusuyor düşlerime

Semtlere, şehirlere dağılıyor suretin

Ve ben gözlerinin atlasından seçiyorum,

Anavatan nere Yaravatan nere...

Bak işte ben yine "Sen" diyorum

Ne yapsam peşimi bırakmazken üstelik,

Coğrafik kanamalı gülen ölüler.

Neyse sen ilk hasretten sola dön

Belki zaman seni bana söyler.

Eğer ölmezse coğrafyamda bir daha dağ suretli çocuklar

Bil ki bu militan kanamalı çocuk

İlkin sana güler...

Ercan YAVUZER
VAN-MURADİYE YOLU
14 EKİM 2012