Ben Ne Zaman... Şiiri - Birgül Polat1

Ben ne zaman sevmeye kalksam hayatı,masalların üzerine kar yağar.. Padişah kızı hastalanır, çirkinlerin emrine girer aynalar... Kötü ruhlu sadrazamlar mahzene kapatır padişahları Ve prens, oyuncağı olur yedi başlı ejderhaların. Gebetto gibi tutup kendime bi oyuncak yapmaya kalksam Tutar önce bana ihanet eder benim pinokyom.. Ah Rapunzel en çok sana benziyorum ben..hüzünden bi kulenin sessiz şiiri.. Kimsenin umurunda değil sanırdın söylediğin şarkıların Oysa gün gelip sesinin büyüsüne kapılan bir serseri ışık ahh o serseri ışık.....tutunduğum son dal.. inandığım son cümle ve son kez yıkılışı imanımın... ben ne zaman sevmeye kalksam hayatı..olmuyor işte.. devam etmek istemediğim bi şiir gibi..yürümekten çekindiğim bir yol ve sonunda hep aynı pişmanlık..sevilmek Rabbe ulaşmak kadar uzak.. ben ne zaman inanmak istesem..bütün dinlerin üzerine kar yağar imam sırt çevirir öz cemaatine..abdestsiz ölüler sızlatır etini toprağın.. uçkuruna esir bedenler boş ruhlarda sıkışır.. anlamı teke düşer kadınlığın ve erkekliğin..ötesi elma ağacına asılmış bi adem sonra en tenha halinde ruhumun..en vazgeçmiş anında.. ansızn bi gece bi Regaipe yıkılır ruhum..artık sabırdan uzak..teslime hazır karşındayım...çaresizliğim..mahvım..al beni çek kalbimden.. çünkü herşeye rağmen ben ne zaman sana sığınsam birtek senn sen hep varsınn...