Ben Ne Yapardım Şiiri - Ahmet Kaytancı

Bir siz gelirsiniz aklıma
Bir onlar
Bir öbürleri
Bir de ürkek bakışlı çocuklar

Siz geldiğiniz zaman aklıma
Aklım başımdan gider
Kabuslu rüyalar görürüm
Sahil boyu yarı çıplak insanlar
Elbet bilirim sizlerin varlıktan giyinmediğinizi
Yoksullara nispet
Lüks arabalarla,özel uçaklarla
Havai adalarının baş konukları olduklarınızı
Elbet bilirim
Bilmediğim,anlamadığım
Açlıktan karnı guruldayan insanların
Soluk benizlerini nasıl görmezsiniz
Bir lokma ekmek uğruna
Çöp bidonlar ile dost olan
Kara gözlü çocukların
Çığlığını nasıl duymazsınız

Onlar geldiği zaman aklıma
Derviş misali kendimden geçerim
Yesevi aşı ile yoğrulur
Can ocağında pişerim
Toros Dağlarının yalçın kayalıklarında
Bir cılga yola düşerim
Alırım beni benden
Varlığımda yalnızlığı yaşarım
Ak sakallı dedelerin nasır tutmuş ellerinde
Birliğimi ararım.

Öbürleri geldiği zaman aklıma
Ne birlik kalır,ne dirlik
Bölünür parçalanır yüreğim
Alır beni benden
Kahpe kurşunlar
Bir fidan düşer yere ansızın
Şakağında bayrağımın alı
Göğe yükselir umutlar
Şahadet mertebesinin son noktası

Hüsrana bürünürüm
Öfke ile sıkılan koca yumruklar
Bir buz dağına çarpmış gibi erir
Gözlerimin önünde
Bırakırda kahpenin kahpeliğini
Kendi benliği ile dövüşür
Bilmem bu üç günlük dünyada
Hangi mirası,hangi menfaatti bölüşür

Sonra ürkek bakışlı çocuklar gelir aklıma
Kendimi onlarda bulurum
Ne ihaneti bilirler
Ne yalanı,ne dolanı
O çocuklar olmasa
O çocukların ürkek bakışları
Masum gülüşleri
Hilesiz işleri olmasa
Ben ne yapardım Allah’ım
Ben ne yapardım...