Ben ne çocuklar gördüm
Olmadı hiç babası
Atıldılar çöp diye
Vicdansız dı anası
Utanma sen çocuğum
Mezarı yok soysuz' un
Pervasız dı kem dili
Allah sız kitapsız' ın
Utanma sen çocuğum
Fakirlik miş kaderin
Ağlama sen çocuğum
Umut saç sın gözlerin
Ben ne çocuklar gördüm
Harabeler yuvası
Kuru ekmek su ile
Doyar dı karınları
İbrahim Dikmen 2
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kimsesiz Çocuklara ithafen yazılmıştır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!