Çok düşündüm, çok durdum,
İnsanı, insana sordum,
Dedikoduyu, gıybeti gördüm,
Şu yalan dünyada ne insanlar gördüm.
Nefsi iki paralık olmuş,
Bedeni yaşıyor ama,ruhu ölmüş,
Sanki dünya Süleyman´a kalmış,
Şu fani dünyada, ne insanlar gördüm.
Yaradılanı, yaradandan ötürü, hoş görmezler,
İnsanlığın kıymetini, cahil olanlar bimezler,
Garibin yüzüne hiç gülmezler,
Şu garip dünyada ne insanlar gördüm.
Bazı insan görürsün ki üstü, başı süslenmiş,
Kıyafetine bakarsın, tam ama kalbinde şeytan üslenmiş,
Gönül kapısı kapanmış,ruhu paslanmış,
Hakka giden güzel yolda,ben ne yobazlar gördüm.
Kayıt Tarihi : 2.4.2009 00:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!