BEN NE i STANBullAR GÖRDÜM

Ben ne İstanbullar gördüm
Bedeli ödenmemiş şafağın
Akşam üstü devriye gezdiği,
Kaşla göz arası
Faili meçhul cinayetlerin işlendiği,
sarışın ışıklı caddelerin tanık oldugu
Onurun vurulduğu
sevginin kiraya verildiği
Vicdanların soyulduğu
ne İstanbullar gördüm.

Top hanesi yoktu
gözleri kapalı İstanbulu dinleyen
Orhan Veli’si de,
imgesi şairlerin zulasında
voltaya mağlup bir şiirdi hepside
peş peşe çoğalan kayıpları
Üst üste işlenmiş ayıpları
Köprü altında yatan çocukları bir de
sefaletin kol gezdiği gece konduları olan
NE istanbullar gördum

Ben ne İstanbullar gördüm
Varoşların tufan talanında
Yüzünün deltasına öfkeyi aşdığı,
Denizlerin linç
Aşkların piç edildiği
meydanı puşta veren
yiğidi madara eden
kahpeleri hanım diye gösteren
kadın gibi kadını düzene peşkeş çeken ne istanbullar gördüm

Ben ne İstanbullar gördüm
Hiç birinde yoktun
Yok/oluşuna sarıldım
Anıların anısına gül bırakdım,
Bir seni
Bir de kaybetiğim kendimi aradım
Hiç bir İstanbul’da bulamadım.
SINAN SEL