Küçücük bir çocuktum henüz üç dört yaşında
Hatırlarım annemi mor yazması başında
Uzun boyluydu babam çalışırdı işinde
Hep helal lokma yedik haram yoktu aşımda
İki kardeşim vardı biri erkek biri kız
Kader hepsini aldı kaldım tek yapayalnız
Günlerce hep ağladım kan damladı gözümden
İşte o gün anladım iyi gün yok yazımda
Şimdi ne edeceğim kimlere gideceğim
Şu kocaman dünyayla nasıl baş edeceğim
Sağ olsaydı anam karnımı doyururdu
Sallardı ayağında ninniyle uyuturdu
Babam işten gelince alırdı kucağına
Öpücük kondururdu her iki yanağıma
Büyüktü kardeşlerim hem de okul çağında
Bana diyor hislerim onlar cennet bağında
Kayıt Tarihi : 20.1.2011 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!