Ben Ne Biçim Bir Adamım? Şiiri - Mustafa ...

Ben ne biçim bir adamım,adamın adamlığında kalanım...
Mertlik dolu biçimimde,koskoca bir yalanım,dosdoğru bir yalan...
Hiç yaşamadım sanki her saniyesini bol bol,dolu dolu yaşadığım hayatı,
Hiç görmedim sanki ömrümün sılasını,
Sılamda ki binlerce kilometre yol seyahatı,gitmedim sanki hiç! ..
Ben hiç görmedim gözlerimde bir damla yaş,
Yüreğimden kaynar çağlayanlar aksa bile...
Adım çıkmış dahi olsa dokuza,
Düşmedim hiç namerdin ağzına,ağzında ki dile...
Hiç takmadım ki dünyayı umurumun umuruna,
Keza dünyada bakmadı ki durumumun durumuna.
Ben ne biçim bir adamım?
Kapkara kaldı bu üç bin voltluk ampul dolu odalarım.
Hiç bir çiçeği sevmedim,
Veya sevdim demedim,belki sevmeyi istemedim...
Her kez gitse bile Mersin'e,Ben ne Mersin'e gittim,ne de tersine.
Ben hiçbir takımı tutmadım adam akıllı,
Bir gün fenerli oldum bir gün kartallı...
Hiç aşık bile olmadım ben,aşk şarkılarıyla dolmadım.
Beni seveni sevmedim,sevdiğimi de söylemedim.Demedim 'sevdim'...
Islanmadım canan için yağmurda köşe başlarında,
Sabahlamadım evinin önünde ki kaldırım taşlarında...
Ben ne biçim bir adamım?
Ben ne biçim adamım,krallığından habersiz aslanım...