Soğuk havanın pençesinde aleacele titreye titreye kendimi arabaya attım sabah.
Kışın acımasız yüzünü göstermişti.
Kapıyı sertçe çarpıp anahtarı yerine koymaya çalışırken sanki bir zindana hapsolmuş gibi hissettim kendimi.
İçimde bir huzursuzluk belirdi; arabaya binerken, onun serin metaline dokunduğumda, içimde bir şeylerin çatırdadığını duyumsadım.
İlk defa arabanın bütün gece bu soğukta nasıl dayandığını düşündüm.
Arabayı çalıştırdığımda motorun sesi, derin ve hüzünlü bir çığlık, bir ağlama gibi geldi.
Çok içten ve bağrının yandığını hissettiğim bir an oldu.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta